Żelaźni

Wszystkie rody z Żelaznych Wysp, prócz rodu Goodbrother, uznają za założyciela Szarego Króla, legendarnego władcy Żelaznych Wysp. Ród Greyjoy należy do szlachetnych rodów Westeros i jest trzecim rodem, z którego najczęściej wybierano królów elekcyjnych Żelaznych Wysp. Kiedy do Westeros przybyli Andalowie, Żelaźni zmieszali się z nimi, jednak to Andalowie poddali się ich tradycjom. Po upadku Harrena Czarnego, Aegon siłą zmusił Żelaznych do posłuszeństwa, pozwalając im jednak, wedle starych zwyczajów, wyznaczyć swojego lidera. Został nim lord Vickon, rozpoczynając rządy Greyjoyów jako rodu zwierzchniego Żelaznych Wysp, nosząc tytuł Lorda Żniwiarza Pyke. Vickon pozwolił septonom przybyć na wyspy, co rozzłościło kapłanów Utopionego Boga i część lordów. Syn Vickona, Goren, musiał zmierzyć się z rebelią kapłana-króla Lodosa Podwójnie Utopionego. Bunt został zgnieciony, a w zamian Aenys I Targaryen podarował Gorenowi jedno dowolne życzenie. Greyjoy zażądał wygnania kapłanów Wiary, na co Aenys musiał przystać.

Greyjoyowie nigdy nie brali udziału w grze o wpływy, interesując się nią jedynie, gdy Lannisterowie zdobywali zbytnie wpływy na dworze. Nie zawierali sojuszów przez małżeństwa, stawiając na krew żelaznych lub na Morskie Żony niskiego pochodzenia. Jedyne konflikty, w których brali udział to te, odbijające się na polityce całego Westeros lub pozwalające na bardziej agresywne plądrowanie Zachodu.

Podczas Tańca ze Smokami, lord Dalton Greyjoy otrzymał propozycję sojuszu zarówno od strony Zielonych, jak i Czarnych. Dalton zrezygnował z pozycji Starszego nad Statkami i z miejsca w Małej Radzie, na rzecz możliwości walki z Lannisterami oferowanej przez Czarnych. Razem z flotą z Żelaznych Wysp, Dalton niemal całkowicie zdewastował Lannisport, grabiąc go i wyżynając Lannisterów z Lannisportu, a także regularnie najeżdżając wybrzeże. Po zakończeniu wojny, regenci króla Aegona III Tagaryena nakazali Daltonowi powstrzymanie grabieży, jednakże on zdecydował się zignorować ten rozkaz. Na Zachód wysłano Alyna Velaryona, aby spacyfikował Czerwonego Krakena, jednak zanim flota dotarła, Dalton został zamordowany w Faircastle przez jedną ze swoich dwudziestu dwóch żon, Tess, w wieku dwudziestu lat.

Po śmierci Czerwonego Krakena w 133 roku po podboju, na Żelaznych Wyspach wybuchła wojna domowa, ponieważ Dalton pozostawił po sobie jedynie bękarty. Z racji licznego wujostwa i kuzynostwa, ród Greyjoy podzielił się na dwie frakcje, jedną wspierającą pięcioletniego Torona, syna Daltona, drugą opowiadającą się za bratem chłopca, Rodrickiem Greyjoyem. Powstało również trzecie, najmniejsze jednak zgrupowanie, popierające Sama Salta. Torona wsparł ród Botley, Goodbrother, Blacktyde, Farwynd, Kenning, natomiast Rodricka wsparł ród Harlaw, Wynch, Volmark i Orkwood. Półroczna wojna domowa, w której zamordowano matkę Torona, zakończyła się atakiem floty Zachodu, wysłanej przez Johannę Lannister, dowodzoną przez Leo Costayne. Wtedy Żelaźni ponownie połączyli siły, jednak wyniszczeni konfliktem wewnętrznym, przegrali, tracąc niemal całą flotę. Podczas ataku zginęli pozostali męscy potomkowie Greyjów, poza dziećmi Daltona, z czego Rodrick został porwany, wykastrowany i mianowany błaznem w Casterly Rock. Regencję, na czas niepełnoletności Torona, sprawował mąż Ashy Botley, siostry Daltona, Maron Botley.

Po ataku Johanny, Greyjoyowie wycofali się z polityki Westeros, odbudowując swoją flotę i powracając do skromnych ataków łupieżczych na linii brzegowej zarówno Północy, grabiąc głównie drewno, jak i Zachodu, łupiąc statki kupieckie. W ciągu ostatnich dziesięciu lat odnowili także trasy żeglugi do Essos. Aby zażegnać rozłam między Żelaznymi, Toron wziął jako Skalną Żonę siostrę lorda Harlawa. Toron rządzi twardą ręką, aby nie dopuścić do kolejnego rozłamu, słynie z nadużywania kary śmierci w przypadku niesubordynacji oraz podzielania apetytu swojego ojca na kobiety. Podczas podboju Dorne przez Daerona, wysłał małą flotę dziesięciu statków, aby plądrowały wybrzeże, zmuszając rody chorąże do podziału sił wojskowych. Nie wykazali się niczym specjalnym podczas tych walk, nie odnieśli też wielkich strat. Od kilku lat chodzą słuchy, że Toron zamierza zaatakować Casterly Rock, aby pomścić swojego brata.


Greyjoyowie słyną z czarnych jak skrzydła kruka włosów, które prawdopodobnie mają swoje źródło u Morskich Żon z Essos, i są uznawani za bardzo atrakcyjnych; bardzo często mają duże, garbate nosy. Są dobrze zbudowani i dość wysocy. Ze względu na różnorodne pochodzenie żon Daltona, jego dzieci i wnuki różnią się od siebie cechami wyglądu, różnymi od klasycznego wyglądu Greyjoyów.





Greyjoy, Blacktyde, Botley, Codd, Drumm, Farwynd, Goodbrother, Harlaw (podległe rody: Kenning, Myre, Stonetree, Volmark), Humble, Ironmaker, Merlyn, Netley, Orkwood, Saltcliffe, Sharp, Shepherd, Sparr, Stonehouse, Sunderly, Tawney, Weaver, Wynch


Targaryen - Ze względu na otwarte wsparcie dla podboju Dorne, lecz niezbyt wielkie siły ofiarowane królowi, pozostają w pozytywnych stosunkach, jednakże skierowanych bardziej w neutralną stronę niż ciepłe uczucia. Z racji na charakter i tryb życia Żelaznych, co jakiś czas pojawiają się uwagi ze strony Korony.

Martell - Każda okazja do bitki musi być przez Żelaznych wykorzystana. Z tego też powodu Greyjoyowie brali udział w Podboju Dorne, choć nie wysłali na Południe swych głównych sił. Pomimo oczywistej niechęci rodu Martell, ze strony Greyjoyów relacje należy uznać za neutralne.

Tyrell - Tyrellowie nigdy nie znajdowali się w bezpośrednim centrum zainteresowania rodu Greyjoy. Jeżeli zdarzały się między nimi jakieś sprzeczki, zazwyczaj dotyczyły one niszczenia floty chorążych Wysogrodu - rodu Redwyne.

Baratheon - Podobnie jak w przypadku rodu Tyrell, ziemie pod zwierzchnictwem rodu Baratheon nie należą do ulubionych celów rajdów Greyjoyów. Dzięki temu relacje między Końcem Burzy a Pyke są chłodne, lecz neutralne.

Tully - Trudna historia Dorzecza i Żelaznych Wysp daje o sobie znać nawet dzisiaj, przekładając się na negatywne relacje między Riverrun a Pyke. Nawet zaangażowanie Daltona Greyjoya w Taniec Smoków nie zmieniło nastawienia Kermita Tully względem ewentualnych sojuszy.

Lannister i rody Zachodu - Ze względu na agresywne ataki Daltona na Zachód i wiktorię Johanny Lannister oraz nieustające krótkie rajdy na wioski na wybrzeżu, relacje są wrogie i bliskie otwartemu konfliktowi. Lannisterowie w dalszym ciągu przetrzymują Rodrika, młodszego brata lorda Torona, jako błazna w Casterly Rock, co również jest zarzewiem konfliktu.  

Stark - Walki o Niedźwiedzią Wyspę czy rajdy na wybrzeża będące we władaniu Namiestników Północy nie przysporzyły Żelaznym przyjaciół w rodzie Stark. Ze względu na skupienie swej uwagi na Zachodzie i coraz rzadsze wyprawy na Północ, Starkowie nie uważają już Greyjoyów za bezpośrednie zagrożenie, doprowadzając relacje między rodami do poziomu neutralnego.  

Arryn - Greyjoyowie zachodzili Arrynom za skórę, jednakże można powiedzieć, że obecne relacje między tymi rodami są najlepsze w historii. Widoczne jest wyraźne ocieplenie relacji, jednak panowie Orlego Gniazda nie ogłaszają deklaracji przyjaźni, zaś Żelaźni... nie czują się do niczego zobowiązani.

Mormont - Niechęć Lordów Niedźwiedziej Wyspy do rodu Greyjoy jest tak stara, jak stary jest zwyczaj rajdów. Relacje między rodami nigdy nie były dobre, a nawet ograniczone napaści na ziemię Mormontów nie wzbudzają u nich wdzięczności. Mieszkańcy Niedźwiedziej Wyspy są gotowi odpowiedzieć zbrojnie w każdej chwili.

Harlaw - Małżeństwo lorda Torona z siostrą lorda Harlawa tylko wzmocniło pozycję tego rodu jako drugiego najważniejszego rodu Żelaznych Wysp. Co prawda w momencie wzięcia przez Torona morskiej żony nastąpiło znaczne ochłodzenie wzajemnych stosunków, jednak od narodzin młodego dziedzica ponownie można mówić o wieloletniej przyjaźni między dwiema rodzinami.

Botley - Przez osobę lorda Marona, ród Botley przez kilkanaście lat sprawował faktyczną władzę nad Żelaznymi Wyspami. Relacje między rodami są zatem poprawne, zbudowane na wieloletnim zaufaniu i niezachwiane nawet przez gwałtowne charaktery Żelaznych.

Ród Harlaw został założony jeszcze w Erze Herosów i przez pewien czas rządził jako Królowie Skał i Soli. Podlegały mu inne rody mieszkające na wyspie, nawet jeżeli ich relacje nie zawsze były przyjazne; w pewnym momencie, w ich władaniu znajdowali się wszyscy na Żelaznych Wyspach. W przeszłości przez wiele lat rody Myres i Kennings były zaciekłymi wrogami Królów Soli i Skał, ale ostatecznie udało im się wypracować pokój i dwa rody ugięły kolano przed władcami wyspy.

Młody Erich V Harlaw, Król Żelaznych Wysp, odzyskał Fair Isle dla Żelaznych, jednak utracił ją, kiedy się zestarzał. Jego syn, Harron Harlaw, zamordował Garetha II Gardenera, króla Reach, w Starym Mieście. Jedynie dwóch królów Żelaznych Wysp wywodziło się z tego rodu, co sprawiło, że stali się ludźmi dumnymi i nieugiętymi, lecz również lojalnymi względem Greyjoyów.

W czasie Tańca Smoków ród Harlaw podobnie jak inne rody Żelaznych Wysp, obrał stronnictwo Czarnych. Taniec Smoków zakończył się śmiercią Aegona II, ale nie sprawiło to, że nienawiść, którą Harlawowie pałali do Lannisterów, zgasła, wręcz przeciwnie. Po śmierci Daltona Greyjoya w 133, którego ludzie, włączając w to ród Harlaw, najeżdżali na ziemie rodu Lannisterów, nie poddając się rozkazom króla Aegona III, wzywającym do zaprzestania rajdów na Ziemie Zachodu, na Wyspach zapanował chaos. W 134 roku, kiedy flota Lady Johanny Lannister najechała na Żelazne Wyspy, ród Harlaw przystąpił do walk, nie mogąc pozwolić na to, by Lannisterskie Lwy zajęły ich ziemię. W trakcie potyczki życie stracił stary lord Toros Harlaw, co tylko zaostrzyło konflikt pomiędzy nimi na Lannisterami. Ród Harlaw poparł roszczenia Rodrika zamiast Torona Greyjoya, ale po ataku Zachodu na Żelaznych i pojawiła się myśl o zjednoczeniu rodów wysp. Sojusz między Greyjoyami i Harlawami poskutkował małżeństwem międzyrodowym - Skalna Żona Torona Greyjoya wywodzi się z rodu władającego wyspą Harlaw, została nią siostra nowego, młodego lorda Harlawa.

Nie brali udziału w Podboju Dorne, podobnie jak inne rody Żelaznych Wysp, wycofują się z polityki kontynentu, natomiast wciąż w trakcie wojny okazjonalnie najeżdżali Zachód, plądrując i grabiąc.

Ród Harlaw, podobnie jak inne rody żyjące na wyspie, trudni się hodowlą kudłatych kucyków, które cieszą się popularnością na Żelaznych Wyspach i wykorzystywane są wszędzie tam, gdzie Żelaźni osiadli.





Kenning, Myre, Stonetree, Volmark


Greyjoy - Małżeństwo siostry lorda Harlaw z lordem Torona Greyjoya skutecznie umocniło ród Harlaw na pozycji drugiego najsilniejszego rodu żelaznych wysp. Krewni lady Pyke uznali jednak wzięcie przez Torona morskiej żony jako osobistą potwarz, na kilka lat pogarszając stosunki między rodami. Wraz z narodzeniem najmłodszego syna lorda Greyjoya relacje ponownie się poprawiły, zaś Harlawowie mają nadzieje związane z osobą dziedzica, który dalej mógłby wpłynąć na silniejszą pozycję rodziny.

Lannister i rody Zachodu - Ze względu na historię konfliktu między Żelaznymi a Zachodem, nikogo nie zdziwi fakt, iż Harlawowie pragną zemsty. Jedyną rzeczą, która powstrzymuje ich przed bezpośrednim atakiem, jest osoba Rodrika Greyjoya, ukochanego brata ich seniora. Bez względu na wszystko Harlawowie naciskają na Greyjoyów, by przyspieszyć natarcie i odkupić krzywdy wyrządzone przez Johannę Lannister.

Podobnie jak pozostałe rody Żelaznych Wysp, Botleyowie wstawili się za Czarnymi w Tańcu Smoków, widząc w poparciu dla królowej Rhaenery szansę na wielkie bogactwo i bezkarne najeżdżanie ziem Reach oraz Krain Zachodu. Żaden Żelazny nie odmówiłby sobie okazji na takowe rajdy. Lord Maron był wówczas młodzikiem, który wykazał się w jednej z bitew morskich w czasie Tańca. Za Skalną Żonę wziął sobie o cztery lata młodszą od siebie siostrę Daltona Greyjoya - Ashę, z którą doczekał się trzech synów i dwóch córek. Po śmierci lorda Daltona Greyjoya, wstawił się za sprawą Torona i został jego regentem, kiedy wyspy się zjednoczyły, aż do momentu, w którym Toron nie był gotowy na władanie.

Botleyowie brali udział w walce przeciwko inwazji Johanny Lannister w 134 roku. Lord Maron stracił w trakcie zaciętej potyczki z wojskami Lannisterów lewe oko i mały palec u lewej dłoni. W późniejszych czasach wraz z młodym Toronem podjął próby wyprowadzenia Żelaznych Wysp na prostą. Nie tylko kontynent, ale również wysypy były zniszczone po wojnie, która pochłonęła niemal wszystkie siedem królestw, z nielicznymi wyjątkami, dlatego należało je odbudować. Dzięki żmudnej pracy udało mu się stworzyć w Lordsporcie jeden z największych portów na Żelaznych Wyspach, a dzięki temu samo miasto przylegające do niewielkiego zamku należącego do rodu Botleyów, zyskało miano największego z nich. Lord Maron skupił się na grabieżach, ale rozumiał również wagę pieniądza w innych rejonach królestwa, którym na Żelaznych Wyspach mogły posługiwać się jedynie kobiety.

Żelazne Wyspy skupione na dalszej rozbudowie własnych włości nie wzięły udziału w Podboju Dorne, odmawiając walki za Daerona I Targaryena, kiedy ten wszedł na tron po chorowitym Aegonie III. Niedługo przed końcem wojny, a zarazem panowania Młodego Smoka, zmarła Asha Botley, czyniąc starego lorda wdowcem.

Ród Botleyów jest wiernym sojusznikiem panów Żelaznych Wysp, czyli złotych krakenów, którym oddali swój miecz wiele lat temu. Trudno mówić o początkach rodu, ponieważ informacje na ten temat nie zostały nigdzie spisane, jednak w historii przewijali się często jako cienie i poplecznicy rodu Greyjoyów, rosnąc w siłę i umacniając swoją pozycję na Żelaznych Wyspach.





Greyjoy - Przez małżeństwo Ashy Greyjoy i Marona Botleya zawarto pierwszy poważny sojusz, którego punktem kulminacyjnym była regencja Marona w trakcie niepełnoletniości lorda Torona. Reputacja Botleyów jako "cieni Greyjoyów" jest w tym momencie równie silna, co kiedyś, jednakże lord Toron robi wszystko, by każdy Żelazny wiedział, kto naprawdę rządzi.

Harlaw - Relacje między rodami są poprawne, jednakże wszystko zależy od tego, co najbardziej opłaca się obu rodom. Ostatnie lata pokazały dużą zdolność do sojuszy i kompromisów, szczególnie w obliczu ataku Johanny Lannister, jednakże Żelaźni są tak zmienni jak morze, na którym żyją i nigdy nie można być pewnym tego, jak zachowają się jutro.