Zachód

Lannisterowie w linii żeńskiej wywodzą się od legendarnego Lanna Sprytnego, któremu udało się oszukać przedstawicieli rodu Casterly i w wyniku tegoż zdobyć ich rodową siedzibę. W dawnych czasach rodzina ta rządziła Zachodem jako Królowie Skały. W momencie pojawienia się Andalów w pierwszej chwili zbrojnie stawiali opór, ale z czasem zrewidowali swe nastawienie, aranżując małżeństwa między przybyszami, a lokalnymi potomkami Pierwszych Ludzi. Z czasem sami zaczęli wchodzić w podobne związki, jeszcze bardziej polepszając relacje między ludami. Z czasem poszerzyli swój teren wpływu, a nawet zdobyli valyriański miecz, który zaginął jednak wraz z wyprawą króla Tommena II do Valyrii.

Wraz z rozpoczęciem Podboju Aegona I, ówczesny władca Skały, Loren I, sprzymierzył się z Królem Reach, Mernem IX Gardenerem, by stawić czoła wrogowi. Dwie armie złączyły się, osiągając siłę 55 tysięcy wojów, z czego 5 tysięcy stanowili konni rycerze. Po drugiej stronie Targaryenowie wystawili jedynie 10 tysięcy ludzi, do tego osłabionych drogą i wcześniejszymi walkami. Mimo to potomkowie Valyrii odnieśli zwycięstwo, a wszystko dzięki smokom, których po raz pierwszy i ostatni użyto wszystkich trzech na raz. Bitwa, którą później nazwano Polem Ognia, została zapamiętana jako jeden z najlepszych przykładów potęgi smoczych lordów, gdyż w jej wyniku spłonęło żywcem około czterech tysięcy walczących (w tym król Mern wraz ze swymi dziedzicami). Pojmany w niewolę król Loren, zwany "Ostatnim", ugiął kolano, za co pozwolono mu pozostać Lordem Casterly Rock.

W czasie Tańca Smoków ówczesna głowa rodu, Lord Jason Lannister, zdecydował się poprzeć Zielonych. Jego brat, ser Tyland Lannister, został ogłoszony Starszym nad Monetą. To właśnie on zdecydował o zabraniu wszelkich kosztowności Korony. Lord Jason został zabity w czasie bitwy w Czerwonych Widłach, a większość sił Zachodu rozgromiono w bitwie pod Lakeshore. Ser Tyland został pojmany przez czarnych i poddany torturom, które miały na celu odzyskanie choć części zawartości skarbca Korony. Osłabiony przez powyższe wydarzenia Zachód stał się łakomym kąskiem dla Żelaznych, którym w owym czasie przewodził Lord Dalton Greyjoy, zwany Czerwonym Krakenem. Choć w czasie jego najazdu udało się obronić Casterly Rock, to niedaleki Lannisport został przez wyspiarzy splądrowany, a kochanka i bękarcie córki uprzedniego nestora rodu uprowadzone. Okazja do zemsty nadarzyła się zaledwie kilka lat później, gdy ci zajęci byli spieraniem się o sukcesję po śmierci przywódcy. Johanna Lannister, nee Westerling, wdowa po Lordzie Jasonie, sprzymierzyła się z lordem admirałem Reach, ser Leo Cotaynie, by przeprowadzić inwazję na Żelazne Wyspy. Jednym z jej rezultatów było pojmanie Roderika Greyjoya, którego następnie wykastrowano i uczyniono nadwornym błaznem dziedzica Skały.


Choć majątek Lannisterów ucierpiał znacząco w wyniku wydarzeń ostatnich dekad, to wciąż pozostają oni jedną z najbogatszych rodzin Westeros. Złoto w należących do nich kopalniach wciąż jest wydobywane, a pożyczki przez nich udzielane cieszą się dość dużym powodzeniem na terenie Westeros. Nawet Królewska Przystań skorzystała z jednej z nich, by móc odbudować się po zniszczeniach w czasie Tańca Smoków.

Większość członków rodu szczyci się złotymi włosami, których faktura u reprezentantów gałęzi z Casterly Rock jest raczej falowana lub kręcona, a u tych rządzących Lannisportem - prosta. Najczęściej spotykanym kolorem oczu jest zielony.








Algood, Banefort, Bettley, Brax, Broom, Crakehall, Doggett, Drox, Estren, Falwell, Farman (podległe rody: Clifton), Ferren, Foote, Garner, Greenfield, Hamell, Hawthorne, Hetherspoon, Jast, Kenning, Kyndall, Lannett, Lanny, Lantell, Lefford, Lydden, Marbrand, Moreland, Myatt, Parren, Payne, Peckledon, Plumm, Prester, Reyne (podległe rody: Vikary), Sarsfield, Serrett, Stackspear, Swyft, Tarbeck, Turnberr, Westerling, Yarwyck


Targaryen - Ser Tyland Lannister odzyskał wszelkie honory po Tańcu Smoków, co spowodowało utrzymanie pozycji Lannisterów na dworze królewskim, nawet pomimo praktycznej przegranej popieranego przez nich stronnictwa. Korona dalej jest zadłużona u panów Casterly Rock - w znacznym stopniu są to pożyczki przeznaczone na odbudowanie zniszczonych w trakcie wojny domowej budynków, jak również środki potrzebne na realizację planu Tylanda i budowy sieci spichlerzów w całym królestwie. Zbliżające się zaślubiny dziedzica Casterly Rock z królewną Haerys zdają się przypieczętować sojusz między rodami.

Martell - Nie można spodziewać się przychylności ze strony rodu Lannister, zwłaszcza jeżeli występuje się przeciwko ich koronnym interesom. Lannisterowie byli co prawda jednymi z tych, którzy nie stracili nikogo w trakcie Podboju Dorne, jednakże uszczuplenie skarbca Korony w wyniku wojny spowodowało utratę pewności co do spłaty pożyczek. Oficjalną odpowiedzialnością zostały obarczone wszystkie rody Dorne, a Martellowie jako ich zwierzchnicy uznani za gospodarczych wrogów Casterly Rock.

Tyrell - Tyrellowie od lat rywalizują z Lannisterami o miano najbogatszego rodu Westeros, jednakże ich relacje nie należą do złych. Wbrew pozorom oba rody są ze sobą bardzo blisko związane, chociażby ze względów natury ekonomicznej - gdy panowie Wysogrodu dostarczają Lannisterom produkty spożywcze, ci zasilają swych partnerów złotem z własnego skarbca.

Baratheon - Najstarsze dziecko Borrosa Baratheona to lady Casterly Rock. Z tegoż samego powodu Lannisterowie są w wieloletnim sojuszu z Lordami Burzy. Czasem można zasłyszeć plotki, że to właśnie dzięki intratnemu sojuszowi i wpływowi lady Baratheon, jej bracia mieli środki wystarczające na kolejne wojenki na Pograniczu.

Tully - Zachód nie może wybaczyć lordom Dorzecza śmierci lorda Jasona Lannistera. Choć od tamtego czasu minęło już ponad 35 lat, lord Loreon dalej trzyma w sobie urazę względem tych, z których rąk zginął jego ojciec. Lannisterowie konsekwentnie odmawiają jakiejkolwiek pomocy Dorzeczu, a sytuacji nie poprawia fakt wyraźnej niechęci lorda Kermita Tully względem pani małżonki Loreona, pochodzącej z rodu Baratheon.

Arryn - Przez brak wielkiego zaangażowania lorda Lannistera w Podbój Dorne oraz popieranie stronnictwa Zielonych w trakcie Tańca Smoków, lordowie Orlego Gniazda nieprzychylnie patrzą w kierunku Casterly Rock. Dolina z kolei nie znajduje się w centrum zainteresowań Zachodu, zatem relacje panujące pomiędzy dwoma rodzinami można uznać za neutralne, choć podszyte niechęcią.

Greyjoy - Między dwoma rodami wciąż trwa sięgający wiele wieków wstecz konflikt, u którego podłoża znajduje się skłonność Żelaznych do grabieży na przybrzeżnych terenach, znajdujących się pod zwierzchnictwem Lannisterów. Ostatnie wojny, wpierw z inicjatywy Daltona Greyjoya, a później lady regentki Skały Johanny Lannister, jedynie zaostrzyły spór, w którym aktualnie lwy znajdują się na wygranej pozycji.

Stark - Odległość dzieląca oba rody jest na tyle duża, że Lwy nie mają częstych okazji do spotkań z Wilkorami. Relacje panujące między tymi rodami, podobnie jak w przypadku rodu Arryn są zatem neutralne, jednak cechują się sporą dozą ostrożności, szczególnie w przypadku panów Winterfell. Oczywistym cieniem na relacjach kładzie się popieranie innych stronnictw w trakcie ostatniej wojny domowej oraz niewielki udział wojsk Lannisterów w Podboju Dorne.

Lefford - Lady Johanna Lannister zadbała o odpowiednie wynagrodzenie Leffordów za ich udział w Tańcu Smoków i wspieranie rodu Lannister w momencie próby. Panowie Złotego Kła mogą więc liczyć na szereg zaszczytów na dworze w Casterly Rock. Jednocześnie lew nigdy nie śpi - lord Loreon jest ostrożny w swych ocenach, czekając na rozwój sytuacji pomiędzy rodami chorążych przed podjęciem kolejnych ważnych decyzji.

Reyne - Lannisterowie chętnie przyjmują pomoc w uzupełnieniu skarbca zaoferowaną przez ród Reyne, jednak nigdy nie pozwolą na przejęcie ekonomicznej władzy nad własnym skarbcem. Z tego też powodu ród Reyne nie otrzymuje wielu honorów, pozostając raczej w tle wydarzeń w Casterly Rock.

Reyne to rodzina wywodząca się od Pierwszych Ludzi, której korzenie sięgają Ery Herosów. To właśnie w tamtych czasach uczynili oni z Castamere swoją siedzibę, przejmują panowanie nad lokalnymi kopalniami, jaskiniami oraz tunelami. Srebro oraz złoto wydobywane ze wzgórz uczyniło z nich jeden z najbogatszych rodów Westeros, podobnie jak miało to miejsce w przypadku Lannisterów z Casterly Rock, i nawet wyczerpanie złóż pod Castamere nie odebrało im tego tytułu. Nie przewyższyli jednak potęgą dzisiejszych zwierzchników Zachodu, a ślub króla Loreona I Lannistera z córką Lorda Reyne’a uczynił z nich wasali władcy.

Alayne Royce stanowił jednego z najbliższych przyjaciół księżniczki Rhaeny Targaryen i w 49 roku stanowił jednego z nielicznych gości na jej naprędce zorganizowanym ślubie. Wraz z Elissą Farman oraz Samanthą Stokeworth tworzyli bandę zwaną “Czterogłową Bestią”. W 51 roku po Podboju Rhaena nawet gościła w Castamere, podobnie jak w innych wielkich miastach Zachodu, w żadnym jednak nie zagrzała miejsca na dłużej. Każdy z Lordów zdawał się pragnąć sojuszu z Żelaznym Tronem, obawiał się jej lub pożądał jej smoka, Dreamfyre.

Król Jaehaerys I odwiedził Reynów w czasie objazdówki zorganizowanej w 55 roku po Podboju, a w czasie urządzonego w tym samym roku turnieju z okazji ukończenia Smoczej Jamy ser Alastor Reyne miał okazję zmagać się w bojach, odnosząc nawet kilka zwycięstw.

W czasie Tańca Smoków familia zdecydowała się podążyć za swymi zwierzchnikami i, podobnie jak Lannisterowie, poparła w konflikcie króla Aegona II Targaryena i zielonych. W czasie jednej z bitew konfliktu śmierć poniósł w 130 po Podboju ówczesny nestor rodu. Ród Reyne brał także czynny udział w Podboju Dorne, widząc w tym okazję na wykazanie się w oczach Korony. Ich siły pomagały w czasie pierwszej, jak i drugiej fali konfliktu. Początkowo obyło się co prawda bez większych strat w ludziach, jednak wydarzenia z roku 164 doprowadziły do śmierci najstarszego syna obecnego Lorda Castamere.


Według ustaleń z pierwszym graczem reprezentującym ród.


Vikary


Lannister - Ród Reyne uważany jest przez Lannisterów za ważnych, choć nie najważniejszych sojuszników w regionie. Panowie Castamere zdają się mieć remedium na chwilowe problemy z zasobnością skarbca Casterly Rock, jednakże wszelkie starania na razie nie przynoszą rezultatów.

Lefford - Nie można nie wspomnieć o zazdrości, którą czują Reyne z Castamere w kontekście relacji na linii Złoty Kieł - Casterly Rock. Leffordowie zagrażają pozycji Reyne, stąd pomimo powierzchownie przyjaznych relacji, są one raczej kwestią pragmatyki niż prawdziwych uczuć.

Ten zachodni ród został założony przez andalskiego watażkę oraz szlachetnie urodzoną kobietę wywodzącą się z Pierwszych Ludzi, dając początek sojuszowi pomiędzy tymi dwiema frakcjami. Leffordzi osiadli na Złotym Kle, gdy Król Skały podbił tę ziemię, wręczając ją swoim chorążym we władanie. Niemalże od początku swojego istnienia ród Leffordów oddał swój miecz lwom z Casterly Rock. Kontrolują oni główne wejście do Krain Zachodu od wschodu.

W 51 roku po podboju na krótko gościli księżniczkę Rhaenę Targaryen, która zatrzymała się w Złotym Kle wraz ze swoim smokiem, Dreamfyre.

Gdy wybuchła wojna, znana jako Taniec Smoków, Leffordzi opowiedzieli się za Aegonem II Targaryenem i jego matką, wybierając stronnictwo Zielonych, tak samo jak Lannisterowie. Po śmierci Jasona Lannistera i Adriana Tarbecka dowództwo nas wojskami Krain Zachodu przejął lord Humfrey Lefford, który ostatecznie nie doczekał końca wojny, ponieważ poległ w bitwie nad Okiem Boga w Dorzeczu, nazwaną później Ucztą dla Ryb bądź Bitwą nad Brzegiem Jeziora. Zakończyła się ona druzgocącą porażką sił Lannisterów. W późniejszych latach wspierali Johannę Lannister w inwazji na Żelazne Wyspy, ofiarując jej swoje wojsko. Po latach pokoju wzięli udział w Podboju Dorne, wspierając Młodego Smoka, widząc w wyprawie potencjał na zarobek.

Ród ten doskonale wie, czym jest pieniądz i jak go używać. Władając głównym wejściem na zachodnie ziemie Westeros, dostrzegli szansę na wzbogacenie się i obecnie posiadają niemałą fortunę. Co prawda, wciąż nie mogą się równać z Lannisterami, jednakże kontrola handlu sprawiła, że stali się drugim najpotężniejszym rodem Zachodu, zarówno pod względem militarnym, jak i finansowym.





Lannister -  Leffordowie cieszą się mocną pozycją na dworze Casterly Rock już od kilkunastu lat, czyniąc z nich głównych partnerów rodu Lannister. Szczególne zasługi ma w tym osoba Johanny Lannister, która za swego życia sowicie wynagrodziła ród Lefford za przejęcie dowództwa nad armią Zachodu w trakcie Tańca Smoków.

Tully i rody Dorzecza - Ze względu na trudną historię i sromotną porażkę poniesioną przez dowodzone w imieniu Casterly Rock wojska Zachodu w walce z armią Dorzecza, nie można mówić o pozytywnych relacjach. Dodatkowo Leffordowie są jednym z rodów, który nie zgadza się na udzielenie jakiejkolwiek pomocy materialnej na naprawę szkód wyrządzonych w Dorzeczu.

Reyne - Pomimo powierzchownie neutralnych lub pozytywnych relacji, Leffordowie nie są ślepi i wiedzą, że są zagrożeniem dla pozycji rodu Reyne. Z tego też powodu kontakty między rodami są zapobiegawcze i ostrożne, jednak nie można ich nazwać przyjaznymi.