Reach

Najstarsze z dzieci Lorda Lyonela Tyrella i jego małżonki z rodu Fossoway przyszło na świat w zaledwie trzy księżyce po oficjalnych zaślubinach, świadcząc o zażyłej relacji poprzedzającej samą ceremonię. Zdrowy chłopiec miał zostać wychowany według rycerskich zwyczajów Reach, pobierając nauki godne dziedzica Wysogrodu. Jako młodzik rozpoczął służbę jako giermek u jednego z rycerzy regionu, ucząc się tak na temat samej wojaczki, jak i zasad moralnych. Pomimo wykazania chęci nie został zaangażowany w pierwszy z dwóch konfliktów dornijskich, jego udział ograniczył się jedynie do obecności w graniczących z wrogim sąsiadem twierdz, które miał wspierać w razie ewentualnych kontrataków. Powrócił do Wysogrodu na stałe w 162 roku, by de facto samodzielnie rządzić w imieniu ojca, aż któregoś dnia do Reach dotarła nowina o morderstwie dokonanym na lordzie Lyonelu Tyrellu i oficjalnego odziedziczeniu w związku z tym tytułu przez jego syna.
Szybko zadecydował o udzieleniu ogromnego wsparcia koronie w czasie drugiej z wojen dornijskich. Zarówno lord Leo, jak i jego matka liczyli na pomszczenie zabójstwa i sprawiedliwość za wyrządzoną krzywdę, zamiast tego jednak stali się świadkami dla kolejnej klęski i wybaczenia dornijczykom dokonanych zbrodni. Nie powinno dziwić, że miłosierne stanowisko króla jest mu wyjątkowo nie w smak, nawet jeśli Wysogród nie zdecydował się wyrazić na głos swego niezadowolenia. Jak zwykle zamiast otwartego sprzeciwu Tyrellowie preferują bardziej subtelne metody - na efekty ich działań pozostaje jedynie czekać.
Leo to przystojny młodzieniec o ciele wyrzeźbionym licznymi treningami. Jego włosy, podobnie jak oczy, mają barwę ciemnego brązu. Przypomina swojego ojca zarówno z twarzy, jak i z charakteru: należy do osób niezwykle pamiętliwych, których zaufanie nie jest łatwo pozyskać. Podobnie jak Lyonel lubi też dobrą zabawę, choć wciąż jeszcze potrafi zachować w niej umiar. Choć od małego otrzymywał odpowiednie ku temu wykształcenie, to wciąż jeszcze stoi przed nim mnóstwo nauki, nim właściwie będzie w stanie pełnić swą funkcję. 

W roku 145, wraz ze śmiercią jego ojca w wyniku ran odniesionych w czasie polowania, 16-letni wówczas Lyonel objął rządy jako lord Wysogrodu. W 157 po Podboju armia Reach, prowadzona przez ambitnego i chcącego się wykazać lorda Lyonela, ruszyła na Dorne zgodnie z rozkazami króla Daerona I. Wkroczyła ona na Południe przez Księżęcy Przesmyk, odnosząc kolejne zwycięstwa w walkach z lokalnymi władcami. Odwieczna niechęć Tyrellów do Dorne i fakt, że lord Lorent Tyrell spędził dwa lata w dornijskiej niewoli, sprawiły, że Lyonel za punkt honoru postawił sobie doprowadzenie pacyfikacji Południa do końca. W tym czasie Wysogrodem rządziła rada regencyjna, złożona z małżonki lorda Lyonela i kasztelana, aż do momentu, w którym najstarszy syn Lyonela, Leo, nie osiągnął 16 lat.
W rok później Podbój zakończył się zdobyciem Słonecznej Włóczni, a wraz z powrotem Młodego Smoka do stolicy Westeros w 159 zwierzchnictwo nad nowopodbitą częścią kontynentu przekazano właśnie Tyrellom, czyniąc z ich głowy Namiestnika Południa. Miał on utrzymywać właściwe relacje z lokalną ludnością i dbać o pokój, co okazało się zadaniem niemożliwym do wykonania. Lyonel przemieszczał się więc między rejonami Dorne, przeganiając kolejnych buntowników, utrzymując kolana poszczególnych lordów zgiętymi. Czynił to w dużej mierze z pomocą lorda Qorgyle, który wsławił się jako ważny sojusznik Korony, a choć Dorne okazało się krajem niezwykle niegościnnym, to jego mieszkanki niezwykle przypadły do gustu władcy Wysogrodu. Jego słabość do kobiet już wcześniej była słaba i zaowocowała bękartami w rodzimych stronach - nikogo nie zdziwiłoby, gdyby i kilka dornijek zrodziło jego naturalne dzieci.
Lyonel uczynił swym zwyczajem zajmowanie lordowskich sypialni, ilekroć odwiedzał którąś z twierdz, zmuszając swych gospodarzy do zajmowania innych pomieszczeń i czyniąc im tym samym wielką zniewagę. W czasie jednej z takich wizyt, właśnie w siedzibie rodu Qorgyle, mężczyzna poczynił podobnie. Gdy po dniu ciężkiej pracy udał się na spoczynek postanowił umilić sobie wieczór wzywając dziewkę do towarzystwa - według zapewnień miało na to pozwolić pociągnięcie za sznurek obok łoża. Niestety chuć Tyrella miała przynieść mu zgubę, gdy złapanie za sznur, zamiast zawołać prostytutkę, poskutkowało zrzuceniem na niego z baldachimu nad materacem setki czerwonych skorpionów, które uśmierciły go na miejscu. Według plotek to sam lord Qorgyle zaaranżował zamach, choć nie wiadomo, czy była to zemsta za brak docenienia jego pomocy, czy może całe jego wsparcie dla Żelaznego Tronu stanowiło jedynie sposób na zdobycie zaufania wroga. Śmierć Lorda Tyrella rozpoczęła kolejną falę walk, która w ciągu nocy zniweczyła osiągnięcia Młodego Smoka, w końcu zmuszając go do odwrotu z dornijskiej ziemi.