Korespondencja Maegona Velaryona

Drogi bracie,

Dziękuję Ci za Twój list. Rzeczywiście zdaję sobie sprawę, iż ma obecność w Królewskiej Przystani byłaby mniej, niż mile widziana. Miałam okazję poznać Jego Wysokość, wiem jakimi wartościami kieruje się on w życiu, a słowa o jego aktualnym postępowaniu docierają do mnie mimo dzielących od stolicy wód morskich. Nie łudzę się, by zapałał sympatią do mej osoby, mam jednak nadzieję, że nie będzie obarczał grzechami rodziców niewinnego dziecka.
Driftmark zmienił się od czasu, gdy opuściłam go przed laty. Szczęśliwie nie jestem tu sama, Rhaegor służy mi pociechą, a nawet niektórzy z członków królewskiego rodu wyrażają chęć utrzymania kontaktów z naszą częścią rodziny. Wiem, że dni przed koronacją będą szczególnie intensywne, nie proszę więć o żaden wybitnie trudny do zdobycia podarek - gdyby udało Ci się znaleźć wśród kramów stolicy jakąś ciekawą lekturę, prześlij ją proszę na Driftmark. Poza tym będę wdzięczna za wszelkiego rodzaju wieści, zwłaszcza o kwestiach, które jak dobrze wiesz, mogą się okazać istotne dla naszej sprawy.

Umiłowany synu,
 

Serce ojcowskie napawa się dumą z posiadania tak zdolnego syna i chciałbym, byś wiedział, że niezmierną radość sprawiłeś tak mi, jak i swojej matce swym listem. Niełatwe postawiliśmy przed Tobą zadanie, lecz nadzieje w Tobie położone okazały się być ulokowane trafnie, toteż należy Ci się wszelki wyraz wdzięczności.
Sam spieszę napisać, że siostra Twa urodziła dwóch zdrowych chłopców. Nadała im imiona Naeron i Haeron, więc gdy tylko zjawisz się w rodzinnym zamku, chłopcy gotowi będą do przyjmowania odwiedzin, przynajmniej tak twierdzi Twoja pani matka. Aenessa poród przeżyła, choć Maester z obecnymi zgodnie twierdzą, że był to poród trudny, na dowód czego dwa tygodnie Twa siostra leżała w gorączce. Teraz jednak powoli wraca do zdrowia, choć - nie uwierzysz zapewne - Twoja pani matka łagodnym patrzy nań okiem i w każdej kwestii stara się dopomóc. Już dawno nie widziałem jej, to jest mojej małżonki, w nastroju tak dobrym i śmiem twierdzić, że list Twój tylko wzmocni radość w Twierdzy Przypływ.
Czy to nazwisko Velaryon, czy Targaryen - znaczenia wielkiego nie ma. Godnymi czynami każdy jest w stanie zdjąć z siebie piętno bękarcie, czego ja, jak wiesz, jestem najlepszym przykładem. Muszę jednak podziękować Ci za oddanie sprawie, w imieniu własnym, jak i Twej siostry i jej dzieci.
Sir Caster Lannister pisał do mnie, jak wiesz, już wcześniej. Zainteresowanie Lannisterów flotą, obawiam się, że może skutkować nowymi konfliktami na Zachodnim wybrzeżu. Trzydzieści lat temu brałem w tym udział nie dla rozrywki, a przez ówczesnego Namiestnika, lorda Peake, który pod mą nieobecność pragnął wywierać jak największy wpływ na króla Aegona III i brata jego Viserysa, słusznie upatrując we mnie swego największego wroga. Przyjaźń ma z królewiczem Viserysem rozpoczęta w Lys, skąd uwolniłem go z jenieckiej niedoli, już wtedy była istotnym zagrożeniem dla tych, którzy przez królewskie dobre serce chcieli przysłużyć się nie królestwu, a sobie. Namiestnik Zachodu w dalszym ciągu jest człowiekiem młodym, podobnie jego dzieci. Nie spróbowawszy Podboju ze względu na wiek, obawiać się muszę, że zechcą pójść w ślady swej babki Johanny, kobiety wielkiej umysłem taktycznym i skarbcem, lecz bezwzględnej niczym tnąca stal. Kolejna wojna, nawet jeżeli mieliby wyciąć Żelaznych w pień, nie jest nikomu na rękę. Żelaźni, z własnego doświadczenia powiem, potrafią zachowywać się jak psy dzikie, które raz zasmakowawszy krwi, gryźć będą, aż życia pozbawią. I dziedzictwo Czerwonego Krakena i wielkiej Johanny Lannister gryźć się musi, lecz dla dobra królestwa należy zadbać o to, by nastąpiło to jak najpóźniej.
Za informacje od Ciebie dziękuję, gdyż kwestie te poruszyć będzie trzeba w cztery oczy, wpierw z Namiestnikiem Królewskim. Dług Targaryenów u Lannisterów nie jest czymś nowym i tajemnym, lecz w obliczu słów twych, mój synu, zdaje się orężem coraz to niebezpieczniejszym. Biada tym, którzy stwierdzili, że oddanie ręki królewny Haerys sir Lancelowi sprawę załatwi. Proszę Cię, byś w swej podróży i przygodach na Skale umysłu sir Castera nie absolutnie nie lekceważył. Jest to człek mądry, godny swego nazwiska i ponad swój wiek sprytny. W kwestii podatków wiele nauczyć się mógł od swego wuja Lyona, który swego czasu piastował urząd Starszego nad Monetą. Nic więc dziwnego, że próbuje skorzystać z okazji.
Pozostań w Casterly Rock tak długo, jak to będzie konieczne. Miej oczy szeroko otwarte i w razie jakichkolwiek kłopotów lub zdarzeń mających potencjał wojenny lub zakrawających o zdradę stanu - ufam, że odpowiednie informacje znajdą swą drogę - czy to na Driftmark, czy do Królewskiej Przystani. Wierzę też w Twój rozsądek, którego dowód dałeś na służbie króla Baelora i daję Ci wszelkie dyspozycje do występowania w imieniu rodu Velaryon.
W ostatnich słowach pragnę przystać na Twą prośbę i ofiarować do Twej dyspozycji jeden z mych statków, który dobrze znasz. Galera Królowa Rhaenys na czas misji należy do Ciebie i wraz z całą załogą czekać będzie w porcie Driftmarku. Wierzę, że statek, na którym zyskałem przydomek Dębowej Pięści, posłuży Ci równie dobrze, co mi.  
Czekam na dalsze wieści,